Ο Giuseppe Busso έχασε τη μάχη με το θάνατο προχθές το βράδυ στην ηλικία των 92 ετών!
Ήταν ο δημιουργός όλων των μηχανικών μερών, όσον αφορά τον κινητήρα και το πλαίσιο, όλων των Alfa Romeo (εκτός της AlfaSud) από την 1900 έως την τελευταία Alfetta. Μαζί με τον Gianpaolo Garcea, ήταν το δεξί χέρι του Orazio Satta. Ο τελευταίος έθετε τις τεχνολογικές κατευθύνσεις και ο Busso ήταν επιφορτισμένος με το σχεδιασμό. Ήταν ο πατέρας του μηχανολογικού σχεδιασμού εκείνης της περιόδου.
Γεννήθηκε στο Τορίνο, το 1913. Η τεχνική του εκπαίδευση έλαβε χώρα στο Istituto Industriale di Torino. Το χάρισμα που είχε στη Μηχανολογία και στα Μαθηματικά ήταν αξεπέραστο. Ήταν επίσης ένας παμφάγος μελετητής και η γνώση πολλών ξένων γλωσσών του έδωσε τη δυνατότητα να μελετήσει ένα τεράστιο αριθμό τεχνικών εγχειριδίων. Αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, ο Busso βρήκε δουλειά το 1937 στο τμήμα Αεροπορικών κινητήρων της FIAT (Ufficio Tecnico Motori Aviazione). Το άσβεστο πάθος για το αυτοκίνητο τον οδήγησε το 1939 στην Alfa Romeo. Από τότε δούλεψε στο πλευρό του Orazio Satta, στο τμήμα ειδικών ερευνών. Εκεί συνέχισε να ειδικεύεται στους μηχανολογικούς υπολογισμούς, ενώ ξεκίνησε να εργάζεται στο σχεδιασμό εξαρτημάτων αεροπορικών κινητήρων και ιδιαίερα μηχανικών υπερσυμπιεστών. Κέρδισε τη φιλία αλλά και την εκτίμηση τόσο του Orazio Satta όσο και του λαμπρού Ισπανού μηχανικού Wifredo Ricart. Συνεργάστηκε με τον τελευταίο στο project Tipo 1101 (28-κύλινδρος αεροπορικός κινητήρας), όσο και στο project του πρωτότυπου Gazzella. Mε το πέρας του πολέμου, o Busso σκέφτηκε να ακολουθήσει τον Ricart στην Ισπανία και να συνεισφέρει στο project Pegaso, τελικά όμως αποφάσισε να αφήσει για ένα διάστημα την Alfa Romeo και να πάει στη Ferrari. Λίγο αργότερα ο Satta του ανακοίνωσε πως η Alfa Romeo θα ξεκινούσε το σχεδιασμό καινούργιων αυτοκινήτων, έτσι o Busso έφυγε από τη Ferrari και επέστρεψε στην Alfa Romeo.
Πολλά από τα αυτοκίνητα τα οποία κατά ένα μεγάλο ποσοστό είχαν σχεδιαστεί από τον Busso δεν ξεπέρασαν το στάδιο του πρωτοτύπου. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είναι το Tipo 103 του 1959, ένα αυτοκίνητο με την κίνηση να μεταδίδεται στου εμπρόσθιους τροχούς, κινητήρα 896 κ.εκ. που απέδιδε 52 ίππους και του οποίου το αμάξωμα θύιμιζε εκείνο της επερχόμενης Giulia.
Στο τμήμα σχεδιασμού μηχανικών μερών έγινε επικεφαλής το 1952, διευθυντής το 1954 έως το 1973. Το περιβάλλον εργασίας δε θα ήταν το ίδιο μετά το θάνατο του Satta το 1974 και το 1977 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Πριν μερικούς μήνες πρόλαβε και έγραψε ένα βιβλίο, “GIUSEPPE BUSSO, Nel Cuore dell’Alfa”, Automobilia, Milano, 2005
http://www.italiaspeed.com/2006/cars/alfa_romeo/01/busso/2601.html
Eπιμέλεια: ΑlfaRomeo